Het begon allemaal in het najaar van 2006. Erna Pfaff, destijds werkzaam bij ROC Flevoland, kreeg de opdracht van de gemeente Dronten om een symposium te organiseren in het kader van het landelijk aanvalsplan laaggeletterdheid. ‘We schrokken van de cijfers,’ vertelt Pfaff. ‘Uit onderzoek van Stichting Lezen en Schrijven bleek dat er in Dronten, Biddinghuizen en Swifterbant veel inwoners moeite hadden met lezen en schrijven. Dat vroeg om actie.’
Samen met de bibliotheek, De Meerpaal en Mirjam Bloedjes werd het symposium ‘Taal is klaterend water’ opgezet. Staatssecretaris Bruno Bruins opende het evenement op 21 februari 2007. Pfaff noemt dit moment ‘het startpunt van Huis voor Taal’. Tijdens zijn toespraak zei Bruins: ‘Het is belangrijk dat taalbeleid lokaal gedragen wordt. Hier in Dronten zie ik de bereidheid om het samen aan te pakken. Dat geeft hoop voor de toekomst.’
Het was pionieren, vertelt Pfaff. ‘Er was nog geen beleid, geen ervaring, en soms vond men het zelfs een beetje eng. Maar we geloofden erin. Geen schoolse aanpak, maar persoonlijke aandacht en leren wat nú nodig is.’
Dankzij subsidies, fondsen en een bijdrage van Stichting Lezen en Schrijven kon Huis voor Taal in Dronten echt van de grond komen. De lokale krant schreef in 2008: ‘Huis voor Taal voelt als een huiskamer. Mensen stappen binnen voor een kop koffie, maar blijven voor de gesprekken, het oefenen en de vriendschappen die ontstaan.’
Mirjam Bloedjes, toen coördinator van de Vrijwilligers VacatureBank, herinnert zich vooral het pioniersgevoel. ‘We konden zelf vorm en kleur geven. Vanaf dag één kwam er een nieuwe dynamiek in De Meerpaal. Vrijwilligers boden zich spontaan aan, deelnemers voelden zich welkom. Het was bouwen met koffie, thee, en vooral veel energie.’
Ze kijkt met trots terug. ‘Huis voor Taal heeft mij veranderd en richting gegeven in mijn loopbaan. Het leerde me hoe belangrijk gelijkwaardigheid is en hoe taal mensen echt kan verbinden.’
Een verhaal dat ze nooit vergeet is dat van een jonge Afghaanse vrouw. ‘Ze begon als deelnemer, ontwikkelde zich tot vrijwilliger en ambassadeur, en werd uitgeroepen tot leerling van het jaar. Het laat zien dat je door te leren en mee te doen ook anderen kunt inspireren.’
In het jaaroverzicht 2016 schrijft coördinator Marlies Zwanenburg: ‘Eind 2016 waren er al 88 taalvrijwilligers actief. Het Huis voor Taal heeft dat jaar de taken overgenomen van Stichting Maatjes Dronten. We organiseerden trainingen voor vrijwilligers, onder andere interculturele communicatie, vroegsignalering van armoede, en we hebben veel geïnvesteerd in deskundigheidsbevordering. In 2016 hebben 83 deelnemers meegedaan in taalgroepen, daarnaast 40 deelnemers in een individueel traject. Ook zijn er nieuwe activiteiten ontwikkeld zoals Klik & Tik, Digisterker en het Formulierenhuis. Daarmee werd het aanbod verbreed en de bibliotheek nog meer een plek waar iedereen terecht kan.’
Deelnemersverhalen spreken boekdelen. Nadia uit Swifterbant vertelt: ‘Door het naaiatelier DOEN kreeg ik werkervaring en zelfvertrouwen. Het heeft mij vooruit geholpen in mijn leven.’ Yasser uit Syrië zegt: ‘Ik hielp nieuwe deelnemers ontvangen en dat gaf mij de kans mijn Nederlands te oefenen én mijn netwerk te vergroten.’ Helia uit Iran deelt openhartig: ‘Huis voor Taal was mijn redding. Ik kon mijn toekomst in Nederland weer oppakken.’
Tien jaar later staat Huis voor Taal stevig in de Dronter samenleving. ‘De hoge drempel om binnen te stappen is verdwenen,’ zegt Pfaff. ‘Vrijwilligers kwamen in hun kracht, deelnemers vonden hun plek in de maatschappij. Het is een mooiere vorm van integratie dan ik me had kunnen voorstellen.’
In een artikel uit 2016 staat: ‘Huis voor Taal is een ontmoetingsplek geworden waar mensen niet alleen de taal leren, maar ook zichzelf hervinden. De persoonlijke verhalen zijn het levende bewijs van de waarde van dit project.’ Mirjam Bloedjes: ‘Het succes van Huis voor Taal zit in de persoonlijke aandacht en tijd. Dat maakt het uniek en duurzaam.’
Pfaff: ‘Ik ben enorm trots dat ik de grondlegger mocht zijn. Maar vooral ben ik dankbaar voor alle collega’s, vrijwilligers en deelnemers die Huis voor Taal hebben laten groeien en bloeien.’
Marlies Zwanenburg kijkt vooruit vanuit de praktijk: ‘We willen portfolio’s aanmaken onder de persoonlijke dossiers, met bewijsstukken van de kennis en kunde van deelnemers. Daarmee spelen we in op de nieuwe inburgeringswet en denken we mee met de gemeente. Het is voor ons belangrijk dat we een flexibel systeem hebben, zodat we in de toekomst kunnen blijven inspelen op maatschappelijke ontwikkelingen, nieuwe wetgeving en veranderende subsidie-eisen.’
Bloedjes besluit: ‘Als ik Huis voor Taal in één zin moet omschrijven? Doen, durven en je prettig voelen. Dat blijft de kracht van deze plek.’
Huis voor Taal viert dit najaar het jubileum met tal van activiteiten voor deelnemers en vrijwilligers. Met onder andere een photobooth, een natuurwandeling en tal van activiteiten, vaak vergezeld van specialiteiten uit verschillende keukens, wordt er uitgebreid stilgestaan bij dit bijzondere moment.
Wie meer wil weten over Huis voor Taal, taalvrijwilliger wil worden of iemand kent die baat zou hebben bij ondersteuning op het gebied van de Nederlandse taal en basisvaardigheden, kan binnenlopen tijdens de open inloop, bijvoorbeeld op donderdag van 19:00 tot 20:30 uur in FlevoMeer Bibliotheek Dronten. Zie ook www.flevomeerbibliotheek.nl/huisvoortaaldronten, onder andere voor contactgegevens.
Flevopost Dronten
